Karta 3 recto pochodzi z psałterza z końca XIV wieku, bezcennego pomnika piśmiennictwa polskiego, obecnie znajdującego się w Bibliotece Narodowej.
Psałterz Floriański, inaczej zwany Psałterzem Jadwigi jest dziełem spisanym w językach łacińskim, polskim i niemieckim na 296 pergaminowych kartach. Jest dziełem skryptorium na Wawelu, o czym świadczą liczne dialektyzmy właściwe dla środkowej Małopolski.
Można niemal z pewnością przyjąć, że przeznaczony był dla kogoś z rodziny królewskiej. Najprawdopodobniej dla którejś z kobiet z rodu Andewagenów. Świadczą o tym liczne miniatury i inicjały.

Prawdziwy autor manuskryptu jest do dziś nieznany. Jednak nie tylko autor jest zagadką. Rękopis Wojnicza jest nią w niemal każdym aspekcie.

Zawartość księgi zdaje się opisywać fantastyczny, nieistniejący świat – jego faunę i florę, a także astronomię czy fizykę. Jednym z ważniejszych elementów w dziale dotyczącym astronomii jest rozeta. Co przedstawia? Jest wiele teorii na ten temat, żadna nie została jednak potwierdzona.

Anonimowym po dziś dzień pozostał autor pierwszego polskiego, choć napisanego po łacinie, dzieła narodowego. Powstało ono najprawdopodobniej w latach 1112-1116, a jego autorem był mnich prawdopodobnie pochodzący z Francji, nazwany w XVI wieku przez dziejopisarza doby odrodzenia Marcina Kromera Anonimem Gallem (Gallus – Francuz).
Ta część kolekcji zawiera Początek tekstu Kroniki polskiej autorstwa Galla Anonima w najstarszym zachowanym rękopisie, tzw. Rękopisie Zamoyskich z XIV wieku.